Προς νεφρούς 2:11, Α' ήχος Ι.Χ. Μάρθα Βούρτση, ετικέτα απο ζακέτα

Με την εναρκτήρια σάλπισμα ανάρτηση αυτή, εγκαινιάζω μια νέα εποχή στα μπλογκ, καθώς θα επιχειρήσω την παραγωγή ποιημάτων που σχετίζονται με πόνους στα νεφρά.

Θα αποτύχω παταγωδώς, κάποιες στιγμές θα αισθανθώ έναν κρύο ιδρώτα να με περιλούζει από τον αυχένα στο πυκνό δάσος της "κωλοχαράδρας" ((κωλοχαράδρα: περιοχή στο ανδρικό σώμα, με οργιώδη βλάστηση, ποικίλες μορφές φαγούρας, μέρος όπου ενδημούν τα ταρζανέλια (ταρζανέλια: σβώλοι σκατών αναμεμειγμένων με κακής ποιότητας χαρτί υγείας, κρέμονται σαν ώριμα κεράσια και πηδούν από τη μία τρίχα στην άλλη, τα μεγέθη ποικίλουν από το κεφάλι μιας καρφίτσας μέχρι ένα κεφάλι κεφαλογραβιέρα), μυρίζει σαν τον βιολογικό καθαρισμό της θεσσαλονίκης στο ύψος της εξόδου, ρεύμα προς Αθήνα, τα τελευταία χρόνια στην περιοχή της κωλοχαράδρας, παρατηρείται έντονη υποβάθμιση, με συχνή δημιουργία ζωνών αποψήλωσης, έως ολικής απογύμνωσής της με σκοπό την ανάδειξη της ass-χολίδας ως προορισμό σεξουαλικού τουρισμού))

τι έλεγα?
α ναι, θα αισθανθώ έτσι λοιπόν διότι δεν είναι πράματα αυτά να γράφει άνθρωπος. Θα μου πείτε, "όλα για τον άνθρωπο είναι" και όντως είναι φίλοι μου.

Λοιπόν, αγαπήστε και γνωρίστε την επιστημη του σώματος, μέσω των διαλέξεων που θα δώσω σε μορφη κάπως αστείων ποιημάτων

Ποίημα - επιστολή προς τα νεφρά

 

Νεφρά μου καθάρια

δουλευτάρικα σκαθάρια

μου φτιάχνετε ούρα 

με πιάνει κατούρα

Νεφρά μου ωραία

ωραία ξηγιέστε

όταν κορρένυνται τα ούρα

μα να κρυσταλλώσετε τις ουσίες αυτές, πολύ το βαριέστε

Μα άμα ξεχάσω να πιο λίγο ύδωρ

ευθύς σπεύδετε να με τιμωρήσετε

πλάθετε λίθους και κρυστάλλους

και κολικούς, πόνους μεγάλους

Νεφρά μου καθάρια

είστε σαν δύο όρχεις μέσα στην κοιλιά μου

μη μου τα πρήζετε

γιατί θα πιω 10 μπύρες 

θα τρέχετε και δεν θα φτάνετε

Αν θέλετε άμμο

σας παώ για μπάνιο

σιγά μη φάω και κουβαδάκια

να φτιάχνετε καστράκια με άμμο

μέσα στα νεφρά μο

Έχετε ακούσει για το Πάσχα

των νεφρών τη μέγιστη σφαγή

όχι πως τα γλυκάδια την γλυτώνουν

όχι δεν απειλώ, απλά λέω...

Νεφρά μου καθάρια

δεν φταίει η φούσκα

αν δέκα ρετσίνες 

βαρούσα στην "Τσούσκα"

Είναι που λέτε, ένα χορτάρι

"μαϊντανό" κάποιοι το λένε

το ακούνε όλα τα νεφρά της γης και κλαίνε...

έχετε διορία ένα φεγγάρι..

 Καλά ρε νεφρά μου

εγώ γεωλόγος, εσείς στο ανοιχτό πανεπιστήμιο

μάθατε τόση χημεία?

οξαλικά, ανθρακικά σκατα ματα?

τι είναι όλα αυτά?

που πάτε όταν κοιμάμαι

ή όταν κάνω πως δεν βλέπω?

Πάτε σε επιστημονικές λέσχες με άλλα νεφρά?

 Πάτε σε συνέδρια και για καφέ μετά?

Που τα βρίσκετε τόσα λεφτά?

ξεπλένετε χρήμα και την πληρώνω εγώ μετά?

Και αν ένα πρωί χτυπήσει κουδούνι?

Και είναι οι μπάτσοι και ένα γουρούνι?

Τί θα τους πω άλλοθι να σας δώσω?

Πως τάχα το έκανε ένα οπόσουμ?

Μαλάκες δεν είναι και δεν θα το χάψουν

α , όχι περίμενε, μαλάκες είναι, αλλά και πάλι 

δεν έχουμε ελπίδα, θα σας καταλάβουν

Αν κάποιο πρωί με ευθυμία σηκωθώ

και παώ να ουρήσω, όπως χρόνια αυτό εκτελώ

και ρήξω κατούρι στο αίμα πνιγμένο

και δεν είχα φάει παντζάρι εχτές δοξασμένο

και αν το μαλλί μου το είχα ξασμένο?

δεν θα εμοιαζα με κατι 

δεν θα έμοιαζα με παροιμία

"τι είναι μπλόγκερ, έχει ξασμένο μαλλί

μια τσίμπλα στο μάτι και ωραία προφορά αθηναϊκή

ουρεί όμως αίμα και πιτσιλάει το καπάκι?

τι θα τους πω όμως τότε, νεφρέ καριολάκι??

Νεφρά μου σπουδαία όργανα εσείς είστε

στην υγειά του κορμιού μου κοπιάστε, μοχθήστε

 Μη πάρω το όργανο της λιθοτριψίας 

και μαζευτείτε σκιαγμένα στο αντίστοιχο όσχεο 

της σφιχτής μου κοιλίας

Ότι και αν είπα, σαν δικά μου σας έχω

Σας αγαπώ πολύ όπως αγαπάει μια μάνα που έκανε 

για παιδί ένα νεφρό

και βγήκε αντί για ροζ, τεφρό

"θα πήγε η μάνα με μιγά", 

σκέφτηκε ο κοινωνικός περίγυρος ευθύς "λογικά"

Νεφρά μου καθάρια

συγγνώμη ζητώ

που δεν είχα υπολογίσει με ακρίβεια το ισό-ζύγιο

εισερχόμενων-εξερχόμενων υγρών από τον οργανισμό μου 

σε μια χρονική περίοδο φαντάζομαι κάποιων αρκετών μηνών

αλλά ντάξει και σεις ρε πούστη